Przejdź do treści
Strona główna » Blog prawny » Prawo cywilne » Elektroniczne postępowanie upominawcze

Elektroniczne postępowanie upominawcze

 

Elektroniczne postępowanie upominawcze jest rodzajem cywilnego postępowania sądowego o charakterze fakultatywnym.

 

Cel elektronicznego postępowania upominawczego

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 29 kwietnia 2020 r. Sygn. akt P 19/16 wskazał, że według założeń ustawodawcy, w elektronicznym postępowaniu upominawczym mają się toczyć sprawy nieskomplikowane i niewymagające prowadzenia rozbudowanego postępowania dowodowego. Brak obowiązku dołączenia dowodów na poparcie twierdzeń powoda powoduje, że wiele spraw cywilnych może zostać rozpatrzonych relatywnie szybko (dzięki brakowi postępowania dowodowego, elektronicznemu obiegowi korespondencji i brakowi rozprawy) i – z punktu widzenia stron − tanio.

 

Spis treści:

Rodzaj roszczeń dochodzonych w elektronicznym postępowaniu upominawczym

W elektronicznym postępowaniu upominawczym mogą być dochodzone roszczenia pieniężne, które stały się wymagalne w okresie trzech lat przed dniem wniesienia pozwu (Art. 505 29a kpc).

Choć z założenia w elektronicznym postępowaniu upominawczym miały być rozstrzygane sprawy „drobne”, jednak ustawodawca nie ograniczył wysokości roszczeń, których można dochodzić w tym trybie, z tym, że − niezależnie od wartości przedmiotu sporu – sądem właściwym rzeczowo jest zawsze sąd rejonowy (art. 17 pkt 4 in fine k.p.c.).

 

Art. 505 28 k.p.c. i nast. nie wprowadzają jakichkolwiek ograniczeń, jeśli chodzi o rodzaj roszczeń, które mogą być dochodzone w tym postępowaniu, byle w pozwie dochodzono roszczenia pieniężnego, niezależnie od źródła powstania tego roszczenia i niezależnie od jego wysokości (tak: uzasadnienie postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 stycznia 2015 r. sygn. akt P 7/12).

Elektroniczne postępowanie upominawcze jest rodzajem postępowania upominawczego. Obejmuje ono wszystkie te sprawy, w których stosuje się postępowanie upominawcze, a wiec sprawy o roszczenia pieniężne bez limitu wartościowego i bez ograniczeń co do rodzaju spraw (tak: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Prus Piotr, Stefańska Ewa, Sienko Małgorzata, Adamczuk Andrzej, Radwan Marcin, Manowska Małgorzata. Autor komentarza do cz. PIERWSZA ks. PIERWSZA tyt. VII dz. VIII roz. 1 art. 505[28]: Manowska Małgorzata).

 

Karol Weitz (w: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze. Część Druga. Postępowanie zabezpieczające. Jedrzejewska Maria, Grzegorczyk Paweł, Weitz Karol, Erecinski Tadeusz, Gudowski Jacek. Autor komentarza do cz. PIERWSZA ks. PIERWSZA tyt. VII dz. VIII roz. 1 art. 505[28]: Weitz Karol) wskazuje, że dyskusyjna jest kwestia, czy w elektronicznym postępowaniu upominawczym mogą być dochodzone roszczenia pieniężne w sprawach, o których mowa w art. 17 pkt 2 (np. o ochronę praw autorskich). Z jednej strony chodzi tu o roszczenia pieniężne, wobec czego w świetle art. 498 § 1 w zw. z art. 505 28 nie byłoby przeszkód do przyjęcia tezy, ze właściwe mogłoby być w tym wypadku elektroniczne postępowanie upominawcze. Z drugiej strony, przepis art. 17 pkt 4, który przesadza o właściwości rzeczowej sądu rejonowego w sprawach rozpoznawanych w elektronicznym postępowaniu upominawczym, odnosi się do roszczeń pieniężnych w sprawach o prawa majątkowe innych niż prawa określone w art. 17 pkt 2, co przemawia z kolei za tym, ze dochodzenie roszczeń pieniężnych w sprawach o ochronę praw określonych w art. 17 pkt 2, w elektronicznym postępowaniu upominawczym należał0oby uznać za niedopuszczalne (tak: J. Widło, Elektroniczne postępowanie upominawcze, s. 13). Bardziej przekonuje drugie stanowisko.

 

Postępowanie nakazowe częściowo jest właściwe dla takich samych roszczeń, jak postępowanie upominawcze i elektroniczne postępowanie upominawcze, tj. roszczeń pieniężnych (art. 485 § 1 kpc). W tym zakresie powód może wybrać miedzy postępowaniem nakazowym albo elektronicznym postępowaniem nakazowym, a jeśli nie dokona wyboru – istnieje możliwość wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym.

 

Elementy pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym

W pozwie powód powinien wskazać dowody na poparcie swoich twierdzeń. Dowodów nie dołącza się do pozwu (Art. 505 32 § 1 kpc).

Pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym powinien zawierać również:

  • numer PESEL lub NIP pozwanego będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub
  • numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku – numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP pozwanego niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania.

Sąd może skazać na grzywnę powoda, jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, który w złej wierze lub wskutek niezachowania należytej staranności oznaczył nieprawidłowo powyższe dane, oraz dane o których mowa w art. 126 § 2 pkt 1 – czyli oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron albo, w przypadku gdy strona jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – adres do korespondencji wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

 

W elektronicznym postępowaniu upominawczym nie znajduje natomiast zastosowania art. 128 kpc mówiący, że do pisma procesowego należy dołączyć:

  • jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom,
  • po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale,
  • poświadczone elektronicznie odpisy załączników, które dołączane są do pisma procesowego wnoszonego za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.

 

Pełnomocnictwo w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Art. 126 § 3 kpc stanowi, że do pisma procesowego należy dołączyć pełnomocnictwo albo uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który wcześniej nie złożył pełnomocnictwa. Jeżeli pełnomocnik dokonał wyboru wnoszenia pism za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa wnosi się za pośrednictwem tego systemu.

Przepisu tego nie stosuje się do pism wnoszonych w elektronicznym postępowaniu upominawczym (§ 3 1).  

 

Przepisy o postępowaniu upominawczym stosowane w elektronicznym postępowaniu upominawczym

W elektronicznym postępowaniu upominawczym stosuje się przepisy o postępowaniu upominawczym z odrębnościami wynikającymi z regulacji szczególnych dotyczących elektronicznego postępowania upominawczego (Art. 505 28 § 1 kpc).

 

Niemożność wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, zgodnie z art. 505 28 § 2 kpc, nie może być wydany, jeżeli:

1) powód dochodzi roszczenia innego niż pieniężne;

2) doręczenie pozwanemu nakazu miałoby nastąpić poza granicami kraju.

W przypadku braku podstaw do wydania nakazu zapłaty sąd umarza postępowanie (art. 505 33 kpc).

 

Wnoszenie pism w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Powód w elektronicznym postępowaniu upominawczym wnosi pisma wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego (Art. 505 31 § 1 kpc).

Jeżeli pozwany dokona wyboru wnoszenia pism procesowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, dalsze pisma w sprawie wnosi wyłącznie za pośrednictwem tego systemu (§ 2).

 

Pisma wniesione za pośrednictwem systemu teleinformatycznego nie wymagają opatrzenia ich podpisem, o którym mowa w art. 126 § 5, a więc kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym (§ 2 1).

O skutkach wniesienia pisma za pośrednictwem systemu teleinformatycznego sąd poucza pozwanego przy pierwszym doręczeniu (§ 4).

 

Elektroniczne postępowanie upominawcze a przepisy o postępowaniach odrębnych

Stosownie do art. 505 29 § 1 kpc, w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie stosuje się przepisów o postępowaniach odrębnych innych, niż dotyczących postępowania upominawczego.

Nie stosuje się ponadto przepisów:

  • art. 130 1a § 1 kpc stanowiącego, że jeżeli pismo procesowe wniesione przez adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący zwraca pismo stronie bez wezwania do jego poprawienia lub uzupełnienia. Mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym.

    W zarządzeniu o zwrocie pisma wskazuje się braki, które stanowią podstawę zwrotu (art. 130 1a § 2 kpc).

    W terminie tygodnia od dnia doręczenia zarządzenia o zwrocie pisma strona może je wnieść ponownie. Jeżeli pismo to nie jest dotknięte brakami, wywołuje skutek od daty pierwotnego wniesienia. Skutek ten nie następuje w przypadku kolejnego zwrotu pisma, chyba że zwrot nastąpił na skutek braków uprzednio niewskazanych (art. 130 1a § 3 kpc).

    – z powyższego wynika, że w elektronicznym postępowaniu upominawczym w przypadku wystąpienia braków formalnych, których dopuścił się profesjonalny pełnomocnik następuje wezwanie do ich usunięcia w terminie tygodniowym od dnia doręczenia zarządzenia pełnomocnikowi pod rygorem zwrotu pisma.^
  • 139 § 5 stanowiącego, że na wniosek strony wydaje się zaświadczenie, że wyrok zaoczny albo nakaz zapłaty został uznany za doręczony na oznaczony adres w sposób przewidziany w art. 139 § 1, a więc poprzez przesłanie pisma za pośrednictwem operatora pocztowego i umieszczenie zawiadomienia o tym w oddawczej skrzynce pocztowej adresata ze wskazaniem gdzie i kiedy pismo pozostawiono, oraz z pouczeniem, że należy je odebrać w terminie siedmiu dni od dnia umieszczenia zawiadomienia; w przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, czynność zawiadomienia należy powtórzyć. W zaświadczeniu stwierdza się z urzędu fakt uchylenia zarządzenia o uznaniu wyroku albo nakazu za doręczony.

  • art. 139 1 kpc stanowiącego, że jeżeli pozwany nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika.

    Powód w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia mu powyższego zobowiązania, składa do akt potwierdzenie doręczenia pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika albo zwraca pismo i wskazuje aktualny adres pozwanego lub dowód, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Po bezskutecznym upływie terminu stosuje się przepis art. 177 § 1 pkt 6 (zawieszenie postępowania z urzędu).

 

Umorzenie elektronicznego postępowania upominawczego

Po zmianach dokonanych ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy kpc oraz niektórych innych ustaw,− które weszły w życie 7 lutego 2020 r.,  w braku podstaw do wydania nakazu zapłaty sąd umarza postępowanie, a nie – jak przed nowelizacją – sprawa była przekazywana do sądu właściwego rzeczowo i miejscowo według zasad ogólnych zgodnie z art. 505 33 § 1 k.p.c. w ówczesnym brzmieniu.

 

Brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Zgodnie z art. 505 33 kpc w przypadku braku podstaw do wydania nakazu zapłaty sąd umarza postępowanie.

Z kolei stosownie do art. 499 § 1 kpc, sąd wydaje nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, chyba że według treści pozwu:
1) roszczenie jest oczywiście bezzasadne;
2) twierdzenia co do faktów budzą wątpliwość;
3) zaspokojenie roszczenia zależy od świadczenia wzajemnego.

Wydaje się, że o braku podstaw do wydania nakazu zapłaty na gruncie art. 505 33 k.p.c. należy mówić w możliwie najszerszym sensie. Oznacza to, że wbrew pojawiającym się sugestiom, nie chodzi tu tylko o wystąpienie negatywnych przesłanek wydania nakazu, o których mowa w art. 499 kpc, ale także o przypadek, gdy prowadzenie w danej sprawie elektronicznego postępowania upominawczego jest niedopuszczalne (tak: Piotr Rylski: Funkcjonowanie w praktyce przepisów o elektronicznym postępowaniu upominawczym na etapie po wniesieniu sprzeciwu lub po przekazaniu sprawy sądowi właściwości ogólnej, oraz Ł. Goździaszek, Elektroniczne…, s. 200.).

W praktyce najszerzej stosowaną przez e-sąd podstawą była wątpliwość co do przytoczonych okoliczności (art. 499 pkt 2 k.p.c.).   

 

Zgodnie z doktryną, sytuacja, w której przytoczone okoliczności budzą wątpliwość, może wystąpić przede wszystkim wtedy, gdy przytoczenia powoda wzajemnie są sprzeczne lub niezgodne bądź się wzajemnie wykluczają, gdy są sprzeczne z faktami, które są powszechnie znane, albo znane sądowi urzędowo (tak: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom III. Postępowanie rozpoznawcze, Ereciński T. (red.), Gudowski J., Weitz K.). Tego rodzaju okoliczności w przedmiotowej sprawie nie występują.

Sąd Okręgowy w Łodzi w wyroku z dnia 30 maja 2016 r. sygn. akt III Ca 534/16 wskazał, że przeszkoda do wydania nakazu zapłaty w rozumieniu art. 505 33 k.p.c. dotyczy sytuacji, w której postępowanie w sprawie jest wprawdzie dopuszczalne, lecz nie istnieją przesłanki pozytywne umożliwiające wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym lub pojawią się przesłanki negatywne.

 

Postanowienia w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, które podlegają zaskarżeniu, uzasadnia się z urzędu. Termin do wniesienia zażalenia wynosi tydzień od dnia doręczenia postanowienia z uzasadnieniem (art. 505 29 § 2 kpc). Przepis ten stosuje się odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego (art. 505 29 § 3 kpc).

 

Postanowienia wydane na podstawie art. 505 33 kpc (umorzenie postępowania przez sąd w przypadku braku podstaw do wydania nakazu zapłaty) i art. 505 34 (uchylenie przez sąd z urzędu nakazu zapłaty i umorzenie postępowania, jeżeli po wydaniu nakazu zapłaty okaże się, że nie można go doręczyć pozwanemu w kraju) doręcza się z urzędu tylko powodowi (art. 505 29 § 4 kpc).

 

Zażalenia na postanowienie wydane w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Rozpoznanie zażalenia na postanowienie wydane w elektronicznym postępowaniu upominawczym, jak również na postanowienie wydane w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi wykonawczemu wydanemu w tym postępowaniu, następuje w składzie jednego sędziego (Art. 505 38 kpc).

 

W postępowaniu toczącym się na skutek wniesienia zażalenia przepisy art. 505 30 § 2 (utrwalane czynności sądu, referendarza i przewodniczącego wyłącznie w systemie teleinformatycznym) i art. 505 31 (forma wnoszenia pism taka sama, jak w elektronicznym postępowaniu upominawczym) stosuje się odpowiednio.

 

Właściwość rzeczowa sądów

Zasadą jest, że do właściwości sądów okręgowych należą sprawy o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa siedemdziesiąt pięć tysięcy złotych. Wyjątek wprowadza w tej materii art. 17 pkt 4 kpc stanowiąc, że powyższa zasada nie ma zastosowania do spraw rozpoznawanych w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Oznacza to właściwość sądów rejonowych w tym postępowaniu.

 

Utrwalanie czynności sądu, referendarza i przewodniczącego w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Czynności sądu, referendarza i przewodniczącego utrwalane są wyłącznie w systemie teleinformatycznym, a wytworzone w ich wyniku dane w postaci elektronicznej opatrywane są kwalifikowanym podpisem elektronicznym (Art. 505 30 § 2 kpc).

 

Właściwość umowna sądu a elektroniczne postępowanie upominawcze

Złożenie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym wyłącza skuteczność art. 46 § 1 kpc stanowiącego, że strony mogą umówić się na piśmie o poddanie sądowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy, sporu już wynikłego lub sporów mogących w przyszłości wyniknąć z oznaczonego stosunku prawnego, a sąd ten będzie wówczas wyłącznie właściwy, jeżeli strony nie postanowiły inaczej.

 

Doręczenie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Jeżeli pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej operatora pocztowego (zgodnie z art. 139 § 1 zdanie drugie), nie odebrał nakazu zapłaty, a w sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w art. 131–138 (formy doręczeń) i nie ma zastosowania art. 139 § 2 (odmowa przyjęcia pisma skutkująca uznaniem doręczenia za dokonane) i art. 139 § 3 (nieujawnienie przez stronę podlegającą wpisowi do rejestru sądowego zmiany adresu w tym rejestrze, skutkujące przyjęciem fikcji doręczenia) lub inny przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, nakaz zapłaty uznaje się za doręczony, o ile adres, pod którym pozostawiono zawiadomienia, jest zgodny z adresem ujawnionym w rejestrze PESEL (Art. 505 34 § 1 kpc).

 

W przeciwnym przypadku, jeżeli po wydaniu nakazu zapłaty okaże się, że nie można go doręczyć pozwanemu w kraju, sąd z urzędu uchyla nakaz zapłaty i umarza postępowanie, chyba że powód w wyznaczonym terminie, nie dłuższym niż miesiąc, usunie przeszkodę w doręczeniu nakazu zapłaty. Wezwanie do usunięcia przeszkody nie podlega powtórzeniu (§ 2).

 

Sprzeciw od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym

W przypadku wniesienia sprzeciwu sąd umarza postępowanie w zakresie, w którym nakaz zapłaty utracił moc (Art. 505 36 kpc).

Do sprzeciwu od nakazu zapłaty nie dołącza się dowodów (art. 505 35 kpc).

 

Umorzenie elektronicznego postępowania upominawczego a kolejne postępowanie

W przypadku umorzenia postępowania każda ze stron ponosi koszty procesu związane ze swym udziałem w sprawie (Art. 505 37 § 1 kpc).

Jeżeli w terminie trzech miesięcy od dnia wydania postanowienia o umorzeniu elektronicznego postępowania upominawczego powód wniesie pozew przeciwko pozwanemu o to samo roszczenie w postępowaniu innym niż elektroniczne postępowanie upominawcze, skutki prawne, które ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa, następują z dniem wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Na żądanie stron sąd, rozpoznając sprawę, uwzględni koszty poniesione przez strony w elektronicznym postępowaniu upominawczym (§ 2).

 

Skarga o wznowienie postępowania, które toczyło się w elektronicznym postępowaniu upominawczym

W razie wniesienia skargi o wznowienie postępowania sąd przekazuje sprawę do sądu według właściwości ogólnej. Do wznowienia postępowania właściwy jest sąd według właściwości ogólnej (Art. 505 39 kpc).

 

Klauzula wykonalności nadawana nakazowi zapłaty wydanemu w elektronicznym postępowaniu upominawczym

Nakazowi zapłaty wydanemu w elektronicznym postępowaniu upominawczym nadaje się klauzulę wykonalności z urzędu niezwłocznie po jego uprawomocnieniu się (art. 782 § 2 kpc).

 

Zawieszenie postępowania egzekucyjnego

Zgodnie z art. 820 3 § 1 kpc, komornik zawiesza na wniosek dłużnika postępowanie prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego w postaci zaopatrzonego w klauzulę wykonalności nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym, jeżeli dłużnik przedstawi zaświadczenie określone w art. 139 § 5, z którego wynika, że nakaz zapłaty został doręczony na inny adres aniżeli miejsce zamieszkania dłużnika ustalone w postępowaniu egzekucyjnym.

Dłużnik nie ma obowiązku przedstawienia zaświadczenia, określonego w art. 139 § 5, jeżeli okoliczności, które mają być nim stwierdzone wynikają z dokumentu, o którym mowa w art. 797 § 3 (dokument uzyskany z systemu teleinformatycznego, umożliwiający organowi egzekucyjnemu weryfikację istnienia i treść tytułu egzekucyjnego wydanego w postaci elektronicznej).

 

Obowiązek informacyjny komornika

Jeżeli podstawę egzekucji stanowi tytuł wykonawczy w postaci zaopatrzonego w klauzulę wykonalności nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym, komornik poucza dłużnika o treści art. 139 § 1 i 5, art. 168, art. 172, art. 820 3 § 1 i 2 i art. 824 § 1 pkt 5, a także art. 505 35 kpc.

 

Przykład z orzecznictwa

Odnośnie możliwości żądania w elektronicznym postępowaniu upominawczym zwrotu kwoty zapłaconej zaliczki, Sąd Okręgowy w Łodzi w uzasadnieniu wyroku z dnia 27 marca 2015 r. sygn. akt X GC 366/14 przywołał sytuację wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym w oparciu o stan faktyczny, w którym strony zawarły umowę, na podstawie której pozwana zobowiązała się dostarczyć stronie powodowej tzw. elektrozłom, tj. sprzęty elektroniczne na potrzeby recyklingu. Powód zapłacił na rzecz pozwanej kwotę zaliczki na poczet ceny sprzedaży przedmiotowego elektrozłomu.

Jednakże, w ocenie strony powodowej, dostarczony w wykonaniu ww. umowy sprzęt był wadliwy, w szczególności nie spełniał podstawowych warunków ustalonych w umowie; w związku z powyższym strona powodowa odmówiła odebrania owego towaru, który ostatecznie odebrała pozwana spółka. Ponieważ, zdaniem strony powodowej, do chwili obecnej nie doszło do wykonania umowy sprzedaży przez pozwaną, uzasadnione stało się żądanie zwrotu zapłaconej zaliczki, do czego pozwana została wezwana, jednakże bezskutecznie. Strona powodowa powoływała się, że roszczenie pozwu jest uzasadnione na gruncie art. 410 § 2 k.c., stanowiąc żądanie zwrotu świadczenia nienależnego, ze względu na fakt nieosiągnięcia zamierzonego celu gospodarczego.

 

Powyższe doprowadziło do wydania przeciwko pozwanej nakazu zapłaty w EPU.

 

 

Kliknij gwiazdkę, aby dokonać oceny!

Średnia ocena 0 / 5. Liczba głosów: 0

Jak dotąd brak głosów! Bądź pierwszą osobą, która oceni ten artykuł.

Jeżeli post okazał się przydatny …

Dołącz do nas w mediach społecznościowych!

1 komentarz do “Elektroniczne postępowanie upominawcze”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Umówienie spotkania 9:00-19:00